Ondernemers zijn zagen, lastige mensen, altijd maar aan het klagen. Tenminste, dat is toch wat je vaak hoort.
Maar is dat wel zo? Of worden ondernemers gewoon verkeerd begrepen?
Wie begrijpt vandaag nog het perspectief van een ondernemer die zijn passie najaagt, die er wakker van ligt, die er vaak zijn hebben en houden voor riskeert. Die kiest voor volledige vrijheid maar ook voor de volle verantwoordelijkheid. Een fantast, een dromer, een wereldverbeteraar…
Voor een ondernemer is kritisch zijn van moeten. Kritisch zijn op een beleid, op een omgeving, waar zijn onderneming deels afhankelijk van is. Een beleid dat soms wispelturig is en ogenschijnlijk nauwelijks rekening houdt met dat perspectief van een ondernemer.
Beleid kan een onderneming soms maken of kraken en ik heb alvast het gevoel dat men niet goed begrijpt hoe groot de impact soms is van bepaalde beleidsbeslissingen op een onderneming.
En dan staat die ondernemer natuurlijk op de barricade. Het gaat over z’n droom, z’n kind, z’n passie maar evenzeer over zichzelf, zijn gezin, familie en dichte omgeving.
Ik denk dat het goed is dat een lokaal beleid wat meer inzicht krijgt in de leefwereld van een ondernemer, en wellicht ook omgekeerd. Onze beleidsmakers kennen ons niet meer, of toch niet genoeg. Misschien wat aan de buitenkant tijdens één of andere tournée, maar ze snappen niet meer hoe het er echt aan toe gaat.
Beste collega ondernemers. Vertel uw gedacht. Laat het ons weten. Geen gespuw, maar pittige gedachten, op het scherpst van de snee.
Ik ben vaak niet content als ondernemer hier in Deinze. Ik ben vaak niet content als voorzitter van Unizo Deinze. Het lijkt alsof bij het beleid de wil ontbreekt om écht samen te werken, om ons écht te leren kennen en daar moeten we verandering in brengen. We zijn heus wel meer dan een bende ambetanteriken.
Op naar een beter, frisser ondernemend Deinze.
(foto sixshooter)
Opmerkingen